خودت را هر طور که هست.

من برگهای زیر پاهایت ، 
و ابرهایِ سنگینِ غمگینِ بالای سرت را
 که هر لحظه ،بیم باریدنش هست دوست دارم. 
هر چیز را که دست تو آن را لمس کرده
و هر سخنی را که تو بر زبان می آوری دوست دارم
 نگاهت را، 
تمام پیچ و خم ابروهایت را و 
خودت را هر طور که هست.

خودت را هر طور که هست...

نمیتوانم پنهانت کنم!

هوای صبحدم از عطر تو لبریز است